Johannes Brahms en Richard Wagner, twee reuzen uit de romantiek, elk met hun eigen unieke muziektaal. Met zijn muziekdrama’s kroonde Wagner zich tot de opvolger van Beethoven en zijn monumentale Negende symfonie. Brahms daarentegen bouwde verder aan de woordeloze symfonie waarin de orkestrale expressie vooropstaat. Die lijn trekt hij door in zijn Tweede pianoconcerto: het wordt wel eens omschreven als een ‘symfonie met solist’. Uit het samenspel van pianist Garrick Ohlsson en het Antwerp Symphony Orchestra blijkt hoe een glansrol is weggelegd voor piano én orkest. Brahms componeerde dit concerto eind negentiende eeuw, toen hij aan het einde van zijn carrière stond. Hetzelfde geldt voor Wagner, die met Götterdämmerung het slotstuk breide aan de cyclus Der Ring des Nibelungen. Dirigent Michael Sanderling laat het orkest schitteren in enkele indrukwekkende fragmenten. Wagners muziek live beluisteren is een machtige ervaring – ook in de concertzaal.